چیدمان آسانسورها چگونه است؟
قرارگیری صحیح یک آسانسور در ساختمان به توجه به ظرفیت و ابعاد مورد نیاز و نیز سهولت دسترسی و رفت و آمد مسافرین و هدایت آن ها به طوری که با کمترین حرکت و جابجایی مسافر یا بار بتوان از نقاط مختلف ساختمان به راحتی به آسانسور دسترسی پیدا نمود، معین میشود.
مسافرین به کابین وارد می‌شوند زمان روشن شدن چراغ ورود آسانسور بایستی متناسب با فاصله افراد از آسانسور باشد. زمان صحیح روشن شدن چراغ باعث به حداقل رساندن زمان توقف آسانسور خواهد بود، عدم رعایت فاصله مسافرین و چیدمان ناصحیح آسانسورهای گروهی به خصوص در معلولین حتی ممکن است باعث نیار به آسانسور اضافی در گروه آسانسورها شود بنابراین زمان صحیح روشن شدن چراغ اعلام ورود تا زمان باز شدن درب های آسانسور بایستی با توجه به حداکثر زمانی که فرد معلول به درب آسانسور می‌رسد محاسبه گردد حداکثر فاصله پیاده روی از درب ورودی ساختمان یا در آپارتمان ها برای سوار شدن به آسانسور در هر طبقه ۴۰ متر میباشد.
از دیگر موارد مهمی که موجب کوچکتر شدن فضای مفید چاه آسانسور میشود و به هنگام چیدمان آسانسورها و تعیین محل چاه آسانسور باید به آن توجه کرد عبور پوسترهای سازه ای از چاه و بالا بودن سطح روی فوندانسیون و اشغال فضای چاهک آسانسور است. برای پرهیز از این موضوع لازم است در هنگام چیدمان آسانسورها محل چاه به نحوی باشد که به پوسترهای سازه ای برخورد کمتری داشته باشد و تا حد امکان دیواره های چاه آسانسور رو لبه پوتر یا تیر پیش بینی شود.
ترتیب چیدمان آسانسورهای گروهی به شکل زیر میباشد :
۱- آسانسورهای دوتایی :
بهترین وضعیت چیدمان آسانسورهای دوگانه در کنار یکدیگر میباشد. مسافرین در مقابل دو آسانسور ایستاده و به محض روشن شدن چراغ اعلام ورود آسانسور به طرف آن می‌روند.
چنانچه دو آسانسور در مقابل یکدیگر باشند نیز وضعیت قابل قبول است زیرا مسافر می‌تواند با یک چرخش به طرف آسانسور ورودی برود. از جدا کردن دو آسانسور از یکدیگر بایستی اجتناب نمود. دور کردن آسانسورها از یکدیگر مسئله را پیچیده تر کرده و هر آسانسور بایستی به طور مجزا کار کند در این حالت از نصف توانایی آسانسورها استفاده میشود.
عرض راهرو محل انتظار مسافرین آسانسورهای مجاور در طبقات حداقل بایستی برابر عمق کابین آسانسور باشد. در آسانسورهای متقابل این. عرض بایستی ۱.۵ تا ۲ برابر عمق کابین آسانسور شود. در ایستگاه اصلی به علت اینکه تعداد مسافرین بیشتری وجود دارد فضای بیشتری برای انتظار بایستی در نظر گرفته شود. در آسانسور های متقابل فضاهای انتظار که ممکن است بن بست هم باشد متناسب با تعداد مسافرین بایستی پیش بینی شود در بیمارستان ها و یا هر ساختمانی که چرخ دستی یا چرخ مخصوص معلولین برانکارد ممکن است مورد استفاده قرار گیرد، محل انتظار اصلی بایستی به اندازه ی کافی جهت حرکت چرخشی آنها وجود داشته باشد، فاصله اضافی عرضی راهروها برای این منظور در حدود ۶۰ سانتی متر میباشد.
۲- آسانسورهای سه تایی :
در آسانسورهای سه گانه بهترین وضعیت چیدمان آسانسورها چیدمان به طور خطی است. در آسانسورها سه گانه، دو آسانسور مجاور و یک آسانسور روبه‌روی آنها نیز قابل قبول است. نوع درب ها ممکن است چیدمان آسانسورها را تحت تاثیر قرار دهد در درب های از نوع وسط بازشو چیدمان خطی بهتر است، زیرا از لحاظ سوار شدن مناسب‌تر است، درر دربهای یک طرف بازشو به علت فضای نامتعادل ورودی ها دو آسانسور مجاور و یک آسانسور روبه رو قابل قبول تر است که بدین لحاظ اختلاف بسیار کمی بین زمان. سوار شدن به آسانسورها در دو حالت مذکور وجود دارد، عرض محل انتظار مسافرین در طبقات بایستی کمی بیشتر از آسانسورها دوگانه باشد، درحالت. چیدمان خطی عرض محل انتظار بایستی به ترتیبی باشد که هر مسافر به راحتی ورودی هر آسانسور را ببیند بنابراین عرض محل در حدود ۱.۵ برابر عمق کابین باشد (حداقل ۱.۸متر) و حالت رو به رو و مجاور این عرض بین ۱.۵ تا ۲ برابر عمق کابین باید در نظر گرفته شود.
۳ – آسانسورهای چهارتایی :
تجربه نشان داده است که بهترین چیدمان آسانسورهای چهارتایی روبه روی هم میباشد، چیدمان خطی هم قابل قبول است ولی عیب آن این است مهه فاصله بین دگمه اخطار تا آخرین آسانسور زیاد است به طور متوسط برای آسانسورهای چهارتایی و خطی این فاصله در حدود ۳.۷ متر میباشد.
مزیت آسانسورهای روبه‌روی هم نسبت به آسانسورهای چیدمان خطی صرفه جویی در اجزای موتورخانه و مساحت سطح مورد نیاز محل انتظار مسافرین بوده، علاوه بر آن این محل می‌تواند بن بست باشد و مسافت طی شده برای مسافران کوتاه‌تر از آسانسور های با چیدمان خطی است.
عرض محل انتظار مسافرین در طبقات آسانسورهای با چیدمان روبه‌روی هم ۱.۵ تا ۲ برابر کابین (حداقل ۳متر) و در چیدمان خطی حداقل ۱.۵ برابر عمق کابین (حداقل ۲.۴ متر) میباشد. این. حداقل فاصله به مسافرین اجازه می‌دهد که چراغ راهنما ورود آسانسور به طبقه را مشاهده نماید.
در ایستگاه اصلی طول و عرض محل انتظار از طبقات بیشتر بوده و. بایستی به ترتیبیرباسد که کلیه مسافرین منتظر آسانسور را به خصوص در مواقع ازدحام (در دوار و پیاده شدن) در خود جای دهد.
۴ – آسانسورهای شش تایی :
معمولا آسانسور شش تایی در ساختمان های اداری و عمومی بزرگ و یا بیمارستان ها نصب می‌شوند و بایستی دارای کیفیت و کمیت مناسب برای اینگونه ساختمان ها باشند. بهترین نحوه ی چیدمان. آسانسورها سه به سه روبه‌روی هم میباشد، در این حالت مسافرین به آسانی می‌توانند با گردش سه چراغ ورود هر آسانسور را مشاهده نموده، به طرف آن حرکت کنند و آسانسور ورودی با حداقل زمان توقف از محل خود حرکت نموده و به مقصد برسند.
محل مسافرین می‌تواند بن بست نیز باشد. عرص محل انتظار مسافرین ۱.۷۵ تا ۲ برابر عمق کابین و حداقل ۳متر بایستی در نظر گرفته شود. در صورتی که از محل انتظار مسافرین استفاده های دیگری نیز به عمل آید این حداقل به ۳.۶ متر می‌رسد در طبقه اصلی به هیچ وجه استفاده غیر مسافر در محل انتظار توصیه نمی‌شود.
روش دیگر قابل قبول برای چیدمان آسانسورهای شش تایی، چهار آسانسور در یک خط شدن به آسانسور در روبه‌روی آنها است که در این حالت زمان پاسخگویی مسافرین برای سوار شدن به آسانسورها قابل تامل است در هر حال چیدمان کلیه آسانسورها در یک خط قائل قبول نیست زیر زمان رسیدن دورترین و کندترین مسافرین از مدت توقف آسانسور در طبقه بیشتر بوده، در صورت توقف بیشتر آسانسور زمان از دست رفته قابل قبول نیست.
۵ – آسانسورهای هشت تایی :
بزرگترین گروه بندی آسانسورها قرار گرفتن هست آسانسور در یک گروه میباشد که تنها راه حل قابل آن چهار به چهار روبه‌روی یکدیگر میباشد، در این حالت محل انتظار مسافرین بایستی از دو طرف باز بوده و فاصله هر طرف آن از ورودی اصلی مسافرین تقریبا یکسان باشد.
باز بودن دو طرف محل انتظار به علت ظرفیت زیاد آسانسورها و دسترسی مسافرین از دو طرف به آن بدون ایجاد مزاحمت برای سایر مسافرین میباشد و به مسافرین خروجی امکان می‌دهد که بی درنگ پس از خروج از آسانسور با حداقل برخورد با مسافرین ورودی محل را ترک نماید، عرض محل انتظار دو برابر عمق کابین و حداقل ۳ متر میباشد. ماکزیمم عرض محل انتظار از ۴.۳ نباید تجاوز نماید زیرا سوار شدن مسافرین به آسانسور زمان زیادی را تلف می‌نماید دکمه احضار آسانسورها بایستی در مرکز ایستگاه بوده، به نحوی است که در حداقل مدت بتوانند به آسانسور مورد نظر سوار شوند، محل انتظار مسافرین در ایستگاه بزرگی خواهد بود، البته در طبقات به علت تعداد مسافرین کمتر ممکن است از آن برای رفت و آمد غیر مسافر نیز استفاده شود.
آبان ۱۰, ۱۴۰۰